Od Małgosi Cd Charles

Razem z  Jasiem chodziliśmy po lesie sprawdzając czy nie została jeszcze jakaś wiedźma. Na wozie mieliśmy już około dziesięciu. Po chwili wypadło Nan nas jeszcze jakieś 20. Ciała wiedźm wrzuciliśmy na wóz i pojechaliśmy w kierunku wioski. Nagle  zobaczyłam coś dziwnego.

- Jaś widzisz tę dziurę?- Zapytałam.

- Jasne że widzę. Słyszysz? Coś jakby tam skowytało. Może to psy?- Powiedział zaskoczony Jaś.

- Wiesz co? Wydaje mi się że to coś większego. Może ktoś złapał Wolfery?- Powiedziałam zamyślając się. Podjechaliśmy do dołu i ujrzeliśmy 3 wolfery. 

- Wiesz co Małgosiu? To pułapka na wilkołaki. Musiał ją zastawić Charles.- Powiedział Jaś. 

- Wpadły do niej  co najmniej 3 godziny temu. Coś się musiało stać Charlesowi skoro jeszcze go tu nie ma i nie założył na pułapkę "wieka".- Powiedziałam. Zsiadłam z konia i zapaliłam pochodnię. Zaczęłam szukać Charlesa. Jaś po chwili też zaczął go szukać. Nagle zobaczyłam martwego Wilkołaka. 

- Charles!- Zaczęłam krzyczeć. Nikt nie odpowiadał. Jakieś 5 metrów dalej zobaczyłam Charlesa. Był nieprzytomny i cały we krwi. 

- Jaś!- Krzyknęłam do brata.

- Słucham?- Zapytał kiedy przybiegł. 

- Załóż na pułapkę wieko i przynieś futro z wozu.- Powiedziałam.  Jaś pobiegł i zrobił to co kazałam. 

- Ja z nim zostanę a ty jedź i powiedz burmistrzowi że Wilkołak nie żyje i wiesz co dalej.- Powiedziałam. Okryłam Charlesa futrem.  W końcu zaczął się budzić. 

- Charles! Jak ja się ciesze że żyjesz!

< Charles?>